Arteterapia to wykorzystanie twórczości w celach
leczniczych. Konkretne działania artererapeutyczne są instrumentem określonej
koncepcji terapeutycznej. Dlatego też sama technika arteterapeutyczna jest
narzędziem działań psychologicznych, wprowadzanych przez arteterapeutę, w
odpowiednim czasie po to by realizować zamierzenie twórcze prowadzące do
uzyskania terapeutycznej zmiany. Jest to nowatorska metoda - choć "arteterapia"
jako termin naukowy zaproponowana była już w 1939 r. przez Hilla. Każdy bez
względu na wiek, płeć, swoje aktualne samopoczucie i światopogląd może korzystać
z jej dobrodziejstw, bowiem bazą dla arteterapii jest sztuka, która poprzez
świadome działania artystyczne pozwala na rozwiązanie wielu problemów.
Arteterapia wykorzystuje do celów leczniczych terapeutyczne formy plastyczne,
muzyczne, literackie i teatralne. Tak szeroko pojęta sztuka daje możliwość
symbolicznego wyrazu trudnych przeżyć, doświadczeń i emocji w bezpiecznych
warunkach, w formie mówienia "nie wprost". Obniża napięcie i pomaga nazwać
problem. Poprzez spotkania indywidualne i warsztaty grupowe człowiek może
nawiązać nowe i jakościowo inne kontakty, uczyć się asertywnego wyrażania myśli
i doznań. Celem działań arteterapeutycznych jest zrozumienie codziennych
problemów, poprawa ich wyrazu, interpretacja i rozwój osobowości. Lecznicza
funkcja sztuki pozwala wyjść poza własną perspektywę, polepszyć jakość życia.
Terapia poprzez sztukę ma bardzo szerokie zastosowania, może pomóc wszystkim
ludziom chcącym skorzystać z jej możliwości. Definicje arteterapii: Terapia przy
udziale sztuk plastycznych i technik związanych z plastyką Terapia z
wykorzystaniem muzyki, tańca, poezji, dramatu - teatru, zabawy, fotografii a
także hodowli roślin, kontaktu z lasem, morzem
Formy działań
arteterapeutycznych.
Sama arteterapia w swoich działaniach przybiera
wiele różnych form. Wyróżniamy więc: terapię za pomocą sztuk plastycznych;
choreoterapię; muzykoterapię; dramatoterapię; biblioterapię